زباله سوز

◂زباله سوزها در چرخه مدیریت یکپارچه پسماند جایگاه ویژه اي دارند. شاید بتوان بخشی از زباله هاي شهري را بازیافت نمود و بخشی را به روش کمپوست بی خطر ساخت، ولی به هر حال بخش عمده اي از آن باقی می ماند که یا باید آنرا دفن کرد و یا سوزاند. پس هر کجا که زمین کم است و یا سطح آبهاي زیر زمینی بالاست راهی جز سوزاندن زباله به منظور کاهش حجم آن وجود ندارد.

◂در خصوص زباله هاي صنعتی وضع از این هم بدتر است. این زباله ها را نمی توان دفن کرد و بخش بازیافت قابل توجهی نیز در آنها پیدا نمی شود. سوزاندن، تنها راهی است که براي کاهش اثرات مخرب زیست محیطی آنها می توان بکار گرفت.

زباله سوزها از نظر ظرفیت به رده هاي  زیر تقسیم بندی می شوند:

کوچک (زیر 5 تن در روز)

متوسط (تا 60 تن در روز)

بزرگ (بیش از 60 تن در روز)

 محتواي انرژي در زباله سوزهاي بزرگ (و گاهی متوسط) آنقدر بالاست که می توان از انرژي حاصل از سوزاندن زباله استفاده نمود (مثلا برق تولید کرد). در زباله سوزهاي کوچک امکان چنین کاري وجود ندارد.

یکی از مهمترین نکات در طراحی زباله سوزها، آلاینده هاي خروجی از آنهاست. زباله سوزها باید به نحوي طراحی گردند که خروجی آنها الزامات زیست محیطی را مراعات نماید. به همین دلیل زباله سوزهاي طراحی شده توسط این شرکت داراي دو محفظه است. در محفظه اول زباله می سوزد (توسط سوختی مثل گاز یا گازوئیل) و در محفظه دوم مولکولهای ذرات بسیار سمی تولید شده (دي اکسین و فوران) می شکنند و از بین می روند. اگر این فرایند بدرستی صورت نگیرد ذرات آلاینده اي وارد محیط زیست می گردند که تا 20 سال در طبیعت خواهند ماند.